Van 11 t/m 17 november is het de Week van de Vaktherapie. Meer dan 3000 vaktherapeuten stellen samen een bijzonder programma samen met diverse activiteiten. Maar wat is vaktherapie eigenlijk en wat doet het voor een cliënt? Deze week delen we elke dag een ervaringsverhaal van een cliënt, zo komen we erachter wat vaktherapie voor ze doet en wat het ze oplevert.
Wat is vaktherapie?
Vaktherapie is een andere manier van behandelen van psychosociale en psychiatrische problematiek. Niet praten, maar juist doen en ervaren staan bij vaktherapie centraal. Dit kan bijvoorbeeld via een rollenspel, muziek, dans, bewegingsoefeningen, sport, spelen, tekenen of houtbewerking.
Vaktherapie is de overkoepelende naam voor beeldende therapie, danstherapie, dramatherapie, muziektherapie, psychomotorische therapie, psychomotorische kindertherapie en speltherapie.
Psychomotorische therapie (PMT) | Ervaringsverhaal van Pascal
PMT is een non-verbale therapievorm waarbij doen en ervaren centraal staan. Door middel van sport- en spelvormen of lichaamsgerichte werkvormen kan er laagdrempelig aan de problematiek van de patiënt/cliënt gewerkt worden. Pascal* vertelt meer over zijn ervaring met deze vorm van therapie:
Waarom heb je PMT gevolgd?
Ik voelde al heel lang dat ik eigenlijk heel erg agressief was en dat wilde ik zelf eigenlijk ook niet. Ook vanwege degene die bij mij op de groep woonde dat die ook wat veiliger zouden zijn. Ik had mezelf namelijk niet meer in de hand. PMT kan mij helpen doordat ik mezelf een stuk beter leer kennen, waardoor ik mezelf meer in de hand kan houden.
Wat heb je geleerd binnen de PMT?
Ik heb heel vaak ruzie gehad met mijn vader en sinds dat ik PMT heb, heb ik nog maar 2 of 3 keer ruzie met hem gehad en liep het ook niet meer uit de hand. Ik kan mezelf een stuk beter in de hand houden nu. Ik heb mezelf eigenlijk leren kennen hier. Zodra ik te veel met iemand in contact kom dat ik dan in een trance kan raken waardoor ik mezelf eigenlijk niet meer in de hand heb. Door voortijdig uit dat contact te komen dat ik mezelf gewoon in de hand kan houden. Dit doe ik door een stapje naar achter te doen, rustig te blijven en duidelijk te zeggen wat iemand doet. Je hoeft elkaar niet altijd aan te raken om iets uit te praten. Je kan ook heel goed verbaal zeggen dat je het er niet mee eens bent.
Met gesprekken kan je heel veel dingen wel zeggen, maar het dringt niet altijd tot mij door en ik ben sowieso iemand die altijd sportief is geweest dus via sport dringt het veel sneller tot me door en zo leer ik mezelf ook veel beter kennen. Ik heb altijd veel energie dus kon me er lekker mee uit leven.
Op een gegeven moment hadden we een cirkel in het midden van de zaal gemaakt en dan moet ik eigenlijk de handen uit de cirkel houden en dan proberen elkaar niet aan te raken puur door zo te doen en gewoon stop te zeggen. Kom je heel ver eigenlijk.
Verder doe ik evenwichtsoefeningen en boksen. Tijdens de therapie had de therapeut een keer een bokskussen vast, daar moest ik tegenaan slaan en terug stappen en op een gegeven moment ging zij dan weer dichterbij mij staan om te kijken of ik dan rust kon en zou nemen. Daardoor leer ik afstand nemen. Ze ging mij ook beledigen en toch wist ik mij te beheersen.
* zijn naam is vanwege privacyredenen gefingeerd
** de personen op de foto zijn niet de betreffende therapeut en cliënt
Meer ervaringsverhalen over vaktherapie
Wil je meer ervaringsverhalen lezen over vaktherapie? Lees ze over dramatherapie en muziektherapie.
