De Blink heeft een bijzondere plek in het zorgaanbod van Fivoor. In hartje Rotterdam bereiden medewerkers van deze resocialisatie-afdeling bewoners voor op een terugkeer in de samenleving, als laatste fase van hun tbs-behandeling. “Het is heel hoopgevend om te zien hoe de meeste bewoners zich hier ontwikkelen.”
Rieneke en Sheila weten waarover ze praten. Met respectievelijk 18 en 14 jaar werkervaring bij de Blink hebben ze al veel bewoners zien komen en gaan. Als extramuraal forensisch medewerkers ondersteunen ze de mannen in het steeds zelfstandiger kunnen leven. Vijf aspecten staan daarbij centraal: vrije tijd, netwerk, dagbesteding, financiën en middelengebruik. “We bekijken per persoon wat iemand nodig heeft en aan kan”, vertelt Rieneke.
Grote stap naar zelfstandigheid
Bij de Blink doorlopen bewoners verschillende fasen. Er is een leefgroep, er is een plek waar bewoners met z’n drieën een keuken en badkamer delen en er zijn appartementen met een eigen keuken en badkamer. Hoe verder in het resocialisatieproces, hoe lager het beveiligingsniveau. Hoewel bewoners bij de Blink in de laatste fase van hun tbs-behandeling zitten, neemt de stap naar zelfstandigheid jaren in beslag. “Twee jaar is snel, soms duurt het wel acht jaar of nog langer”, aldus Sheila. “Als ze er niet aan toe zijn, laten we hen niet gaan. Tenzij de rechter een besluit neemt dat tegen ons advies in gaat.”
De stap van de tbs-kliniek (bv. FPC de Kijvelanden) in Poortugaal naar de Blink is voor sommige bewoners best groot, zegt Rieneke. “In de kliniek wordt veel voor je geregeld, maar nu moeten ze zelf de huisarts bellen als ze ergens last van hebben.” Sheila: “Soms vragen ze hoe je moet pinnen, hoe de ov-chipkaart werkt of ze vragen advies over een date met een meisje. Heel apart, maar ook weer niet zó vreemd als je bedenkt dat sommige patiënten al jaren niet meer in de maatschappij leven. Ze hebben hun jeugd overgeslagen en gaan bij de Blink dan puberen.”
Wennen aan alle prikkels
Ook aan de overgang van een afgeschermde tbs-kliniek naar een pand midden in de stad moeten de bewoners wennen. De locatie van de Blink lijkt opmerkelijk. “Midden in de stad, met coffeeshops en prostituees om de hoek”, verduidelijkt Rieneke. “Maar als de bewoners zelfstandig gaan wonen, is dat meestal ook niet in een chique buurt. Ze zeggen zelf dat het moeilijk wennen is op de Blink, maar dat dit juist goed is. Zo kunnen ze wennen aan alle prikkels die straks ook op hen af komen.” Sheila: “En nu hebben ze ons nog als vangnet.”
De Blink Resocialisatie
Helpen bij het opbouwen van een eigen leven
Mooie aspecten van het werk
Mensen perspectief kunnen bieden op een betere toekomst vindt Rieneke een van de mooiste aspecten van haar werk. “Het is heel hoopgevend om te zien hoe de meeste bewoners zich hier ontwikkelen. Ze krijgen al vrij snel na de verplaatsing vanuit de tbs-kliniek kleur op hun wangen en ontdekken het leven weer.” Pijnlijk noemt Rieneke het als dat inhoudt dat ze ook het gebruik van alcohol of drugs herontdekken, terwijl dat niet is toegestaan. “Als het mis gaat, heeft dat vaak met middelengebruik te maken. Dan hebben ze hun leven op de rit, maar lonkt het gebruik weer. Lastig.”
“Het onvoorspelbare maakt het werk voor mij interessant”, vult Sheila aan. “Soms verwacht je een moeilijk gesprek maar reageert iemand juist leuk, of andersom. Voor ons is het zaak om heel alert te zijn en in te grijpen voordat het escaleert. Wij werken veel op gevoel. Je merkt dat er iets speelt bij de bewoner en maakt dat bespreekbaar of neemt een time-out in de behandeling. Op die manier voorkomen we veel narigheid. Risicomanagement is het belangrijkste onderdeel van ons vak.” Rieneke: “Ook naar jezelf toe moet je steeds nagaan of het contact met de bewoner goed voelt. Zo niet, dan kun je een bewoner misschien beter overdragen aan een collega. Zo eerlijk moet je wel durven zijn. Gelukkig is daar bij Fivoor alle ruimte voor. Binnen het Extramuraal Forensisch Team (EFT), maar ook Fivoor-breed. We krijgen elk jaar een training de-escalatie en op teamdagen bespreken we dit soort zaken als collega’s onderling.”
Positieve invloed op mensenlevens
Dat je als medewerker van de Blink het leven van bewoners positief kan beïnvloeden, geeft Sheila veel voldoening. Sommige ex-bewoners laten hun waardering blijken. Sheila: “Dan belt iemand maanden later opeens op om te vertellen hoe het gaat.” Ook klopte een voormalig bewoner acht jaar na dato zelf weer aan bij de resocialisatie-afdeling omdat het niet goed met hem ging. “Hij had bij de Blink altijd een grote mond waarmee hij overal tegenin ging”, legt Sheila uit. “Daardoor duurde het vrij lang voordat hij onvoorwaardelijk ontslagen werd uit de Blink. Als hij dan na zoveel jaren zelf weer contact zoekt is dat, hoe vervelend ook voor hem, een teken dat we blijkbaar iets goed doen.”
Werken bij de Blink?
Ben je enthousiast geworden over het werken bij de Blink? Bekijk dan hier of er vacatures zijn bij deze locatie.
